“ลําไยบ้านผมลูกใหญ่ หวานกรอบมากครับ.. ”
เด็กๆ ส่งเสียงเจื้อยแจ้วในสวนลำไย สายตามองหาลำไยช่อพวงใหญ่ ก่อนยื่นมือช่วยกันตัดลำไยจากต้นจนสุดแขนเอื้อม เดินตัวเอียงลัดเลาะข้ามสะพานไม้พาดผ่าน ร่องสวนแต่ก็ไม่ตกร่องสวนเพราะทรงตัวเก่ง คุ้นเคยกับการมาเที่ยวเล่นเดินข้ามร่องสวนตั้งแต่จำความได้
สวนนี้อยู่เขตหนองแขม ฝั่งธนบุรี ชานเมืองกรุงเทพมหานคร รายล้อมไปด้วยพืชพันธุ์นานา ต้นมะพร้าวสูงใหญ่ ผลหมากรากไม้ ทั้งกล้วย มะพร้าว มะม่วง ฝรั่ง และลำไย บรรยากาศร่มรื่นสดชื่นราวชนบท
สวนลำไยย่านหนองแขม บุกเบิกโดย คุณพยุง และ คุณสุนันท์ หนูแย้ม หรือ ปู่พยุง กับย่าแมว ของหลานๆ เกษตรกรชาวกรุงผู้ทำเกษตรในเมืองมากว่า 30 ปี
“แต่เดิมพื้นที่บริเวณนี้ก็ทำนาปลูกข้าว กันอยู่แล้ว พอความเจริญเข้ามา ที่ดินราคาแพงขึ้นท้องนาก็เปลี่ยนไป เราอยากรักษาที่ดินทำกินเอาไว้แต่ก็เห็นปัญหา จึงปรับที่นามาเป็นร่องสวน ปลูกจำปี เก็บดอกขาย แล้วค่อยๆ ขยับเป็นพืชผลชนิดอื่นๆ ผสมผสาน เก็บได้ทั้งปี มีกินทุกวัน ลูกหลานได้อยู่พร้อมหน้า ไม่ต้องไปทำงานไกลบ้าน” ปู่พยุงเล่าที่มาที่ไป
ก่อนจะมาเป็นสวนลำไยแสนอร่อยเป็นที่ถูกอกถูกใจลูกๆ หลานๆ ตลอด 7 ปี ปู่พยุงและย่าแมวค่อยๆ ทดลองถูกผิด เริ่มจากทดลองปลูกลำไยจำนวน 5 ต้นไว้ข้างบ้าน ปรับปรุงดูแลดินด้วยปุ๋ยคอก บำรุงช่อดอกด้วยฮอร์โมนไข่ ไล่แมลงด้วยน้ำหมักสูตรสมุนไพร จนได้ผลผลิตดีมีคุณภาพ จึงขยายมาปลูกในร่องสวนบนเนื้อที่ 4 ไร่
เด็กชายข้าวโอ๊ต ภูมิภัทร แสนล้ำ หลานชายวัย 9 ขวบของคุณปู่พยุงเล่าว่า “ที่บ้านผมปลูกลำไยพันธุ์พวงทองครับ กินสดๆ ก็หวานอร่อย เพราะเราไม่ได้ใส่สารเคมีครับ”
“ผมชอบกินลำไยครับ หวานอร่อย กินแล้วมันเย็นๆ ชื่นใจ แกะเมล็ดเอาไปทำขนมหรือทำกับข้าวก็ได้ครับ” มะขาม ด.ช.สิทธิชัย หนูแย้ม วัย 8 ขวบ เล่าเสริม